Mijn aller eerste vluchten na de corona crisis en vliegen op mijn verjaardag!

OMG! Happiest kid in the world!!!! Na 4 maanden… Eindelijk, 11 juli was het zo ver. Ik mocht de lucht weer in. Je kan vast wel raden hoe excited ik was!!! 16 Maart had ik voor het laatst gevlogen, precies toen Corona de wereld over nam en zo had ik die dag gelijk mijn allereerste en enige repatriëringsvlucht, vanaf Aruba. Het was daarna alleen maar afwachten en 20 keer per dag m’n rooster syncen om te kijken of er alweer een vlucht opgezet was. Tot 15 juni! Het was eindelijk zo ver. Op 11 juli was mijn allereerste vlucht! Benieuwd hoe het er nu allemaal in de lucht aan toe gaat met alle maatregelen? Lees dan snel door.

Op 11 juli ging de wekker al redelijk vroeg. Oké, 06:15 uur. Valt mee, maar als je 4 maanden lang hebt kunnen uitslapen, was dit toch best pittig, maaaaar ik had er enorm veel zin in! We vlogen op en neer naar Kos. Een bestemming die ik nog niet eerder aangetikt heb. Helemaal voorbereid en inclusief mondkapje was ik onderweg naar het vliegtuig. Het voelde weer zo fijn en zo vertrouwd om weer rond te lopen op Schiphol. Ik was wel een beetje zenuwachtig, alsof het mijn aller eerste vlucht ooit weer was, alleen maar gezonde spanning! Wat had ik het gemist en ondanks het mondkapje, wat je eigenlijk overal op Schiphol moet dragen, liep ik er met een trots gevoel bij. Bij de gate waren er al twee van mijn collega’s. Natuurlijk weer lekker bij kletsen, ook zo gemist!  Toen de crew compleet was gingen we aan boord, waar we de briefing en al onze checks deden.

Eenmaal klaar konden de passagiers aan boord komen! Normaal komt iedereen willekeurig aan boord, nu roepen ze bij de gate het stoelnummer op en boarden we in groepen. Beginnend achteraan: rijen 32 tot 30, rijen 29 tot 20, rijen 19 tot 10 en rijen 9 tot 1. Heerlijk om dat vakantiegevoel en de passagiers weer binnen te zien komen. Hier en daar een praatje en toen iedereen eenmaal zat konden we vertrekken. Vanaf dat moment begon het. Opgesloten zitten in een stalen buis met veel mensen bij elkaar. Je bent niet de enige die het denkt, daarom zeg ik het. Je zal vast denken: ‘maar dat mag toch niet?!’ Volgens de COVID-19 regels moet je inderdaad 1,5 meter afstand houden maar in een vliegtuig gaat dat nou eenmaal niet. Gelukkig is de luchtcirculatie top aan boord en komt er continu nieuwe lucht binnen en gaat het oude het vliegtuig weer uit. Daarom vind ik het niet eng om te vliegen. Iedereen heeft bovendien een mondkapje op en iedereen die aan boord zit heeft een gezondheidstest moeten doen voordat ze op Schiphol/aan boord aan komen.

Anyways, de vlucht. Normaal gesproken beginnen we gelijk met het opbouwen van de trolley en gaan we als een speer dat gangpad in om te beginnen met de service. Vanwege alle maatregelen die wij bij TUI genomen hebben, mogen wij maar 1 keer per enkele vlucht het gangpad in. Daarom besloten we om pas een uur na take-off met de service te beginnen. Ook lopen we niet zoveel meer door het gangpad als wat de passagiers van ons gewend zijn. Dat vond ik nog het meest wennen, want ik loop juist graag van voor naar achter en van achter naar voor om hier en daar een lekker praatje te maken met de passagiers. Maar oké, dat mag niet meer. Meer tijd voor onszelf dus. Gelukkig was de crew superleuk en hadden we veel te kletsen en zo ging de tijd supersnel voorbij. Na een uurtje begonnen we met de service. Waar we normaal van voor en achter naar elkaar toe werken met de karren, beginnen we nu in het midden te hoogte van de nooduitgangen boven de vleugels en lopen we zo van elkaar vandaan. Dit omdat de passagiers hun mondmaskers af doen wanneer er gegeten en gedronken wordt. Zo hoeven wij niet telkens door de ‘vieze lucht’, die er op dat moment even hangt, te lopen. De service ging enorm snel en het was zo leuk om het weer te doen. Af en toe toch weer even zoeken waar alles ook alweer stond, maar puur genieten! Eenmaal aangekomen op Kos was het snel uitstappen en zou je zeggen weer inladen en gaan. Maar omdat er nog niet veel vluchten naar Kos waren geweest van TUI, hadden we niemand op de terug weg. Dus dat betekende lekker chillen en bijkletsen met de crew. Ondanks dat, was het echt weer genieten om te vliegen en zo zat mijn eerste vlucht er alweer op.

Op 24 juli mocht ik mijn tweede vlucht doen. Hier had ik enorm veel zin in, want ik kon iedereen met wie ik vloog dus dat zou alleen maar lachen, gieren en brullen worden! We vlogen van Amsterdam naar Mytilini met een tussenstop op Samos. Het was volle bak en de passagiers hadden er enorm veel zin in. Mondkapjes weer op en we konden gaan. Dit keer duurde de service wat langer, wat ook wel wat fijner was. Zo ging de tijd wat sneller en stonden we eigenlijk zo weer op de grond op Samos – ook hier was ik nog nooit geweest. Snel weer door naar Mytilini waar we eerder waren dan gepland. Dus je raad het vast wel, even snel tijd voor wat foto’s. Het was namelijk zulk mooi weer toen we aankwamen. Mytilini is één van mijn favoriete luchthavens als het gaat om foto’s maken, want kijk even… Hoe mooi is deze zonsondergang? Altijd wanneer we hier aankomen ziet het er zo mooi uit. Hoe de zon achter de berg verdwijnt en aan de andere kant de roze lucht die over gaat in zee. GE-NIE-TEN!

Ja ja lieve lezers. Je las het al in de titel… Vliegen op mijn verjaardag. 26 juli mocht ik op en neer naar Las Palmas en eindelijk weer een vlucht op onze beauty. Op de Dreamliner Boeing 787! Dat is dan wel weer een cadeautje van TUI geweest ;P. Ik zag er een beetje tegen op om op mijn verjaardag te vliegen, maar wat was het een onwijs leuke dag! De dag ervoor had ik mijn 21 diner, wat je in een volgende blog die gaat komen kan lezen. We hadden het niet te laat gemaakt op m’n feestje, dus ik was helemaal fit de volgende ochtend. Natuurlijk wel wat vroeger mijn wekker gezet om nog even een fotootje op Instagram te plaatsen en wat felicitaties alvast te beantwoorden. Snel klaar maken en op naar Schiphol. Het was zo fijn om die B787 weer binnen te stappen, de hele geur en werking van dit toestel. Gewoon heerlijk! Ik had lekker slagroomsoesjes mee genomen voor de hele crew en ze begonnen al snel een stukje te zingen voor me. Meerdere keren vroegen ze of ik me wel jarig voelde, het naar m’n zin had en natuurlijk wat m’n cadeautjes waren en hoe mijn 21 diner was. Nou en of ik me jarig gevoeld heb! Het was echt enorm leuk.

De terug vlucht zat er een vriendin van mij aan boord – heel toevallig wel, maar dit wisten we van tevoren al hoor – dus daar lekker veel mee gekletst. De terug vlucht duurde de service ook enorm lang. We stonden bijna 2 uur lang in het gangpad en de hele kar was leeg verkocht, letterlijk. Goed voor ons voortverkoop natuurlijk, alle sandwiches, noodles, cup a soup, M&M’s en Maltesers waren op! De tijd is in ieder geval supersnel voorbijgegaan.

Het was superleuk om mijn favoriete ding te doen op mijn verjaardag. Dit had ik eigenlijk ook al van tevoren gezegd: als ik moet vliegen op m’n verjaardag, primaaaa! Ben allang al blij dat we weer mogen vliegen en daarom had ik ook geen vrije dag aangevraagd op m’n verjaardag. Natuurlijk wel veel gemist online en niet op iedereen direct kunnen reageren, wat ik deels wel jammer vond. Maar daar heb ik maandagochtend rustig de tijd voor genomen!

Ik heb in ieder geval weer genoten. De maatregelen die TUI genomen heeft vanwege COVID-19 vind ik echt top. Waaronder het in groepen instappen en uitstappen, de service in het midden van het vliegtuig beginnen en natuurlijk de mondkapjes. Ik kijk enorm uit naar m’n volgende vluchten! In augustus heb ik weer 5 Europese bestemmingen, met op veel vluchten bekende collega’s waar ik onwijs veel zin in heb. Lekker bijkletsen weer!

Ik schrijf jullie snel weer!

Liefs,

Demi Bonita