Na precies een half jaar mocht ik weer eens een vlucht buiten Europa doen! Dit keer was het Curaçao en dat was gelijk de eerste keer dat ik op dit mooie eiland kwam. Wat was het een gemis zeg! De gezelligheid aan boord 10 uur lang, het weg van huis zijn en de zon en warme temperatuur op de bestemming! Benieuwd hoe mijn eerste stopje Curaçao was? Lees dan snel door!
Het was een heerlijke dag vlucht heen. Met half 11 s’ Ochtends vertrek en met als eerste stop Bonaire, waren we vervolgens rond de klok van 4 uur s’ Middags op Curaçao. Zo’n twee uur later stonden we omgekleed en al in ons zomerjurkje bij de receptie te wachten met de hele crew! We hadden bij aankomst sushi besteld bij het restaurant dat zich naast het hotel bevindt, bij Kyoto Sushi & Grill. Omdat wij Airline Crew zijn, moeten we verplicht een mondkapje op bij de receptie en mogen we het hotel niet uit. Wel mogen we naar het zwembad en de bar, daar zijn we goed in! Maar we mogen helaas niet naar het strand, de supermarkt tegenover het hotel en de restaurants eromheen.
Heerlijk met de zonsondergang en heel wat gesprekstof hebben we genoten van onze sushi rollen! Vanwege het corona virus mochten we maar met 4 personen aan een tafel, maar dat bedierf de pret niet! Ook was m’n beste maatje Calvin, van het MBO, toevallig op Curaçao en kwam me nog even een bezoekje brengen in het hotel (aangezien wij er niet uit mochten). Cal vliegt zelf voor British Airways en woont in London, maar hij was nu samen met vaders lief op vakantie! Het klikte daarom ook snel met mijn crew en het was onwijs gezellig. Hij had heerlijke wijn mee en zo hebben we de hele avond nog lekker zitten kletsen en naar de sterrenhemel gekeken!
De volgende ochtend was ik al om 04:15 uur wakker. Dat terwijl ik pas om 23:00 uur sliep… Kort nachtje dus en daar baalde ik enorm van! Kwart over 4 op Curaçao betekend kwart over 10 in de ochtend in Nederland, wat betekend dat wanneer we de volgende ochtend weer op Amsterdam landen, ik langer dan 24 uur wakker zou zijn & DAT IS ECHT KILLING! Van kwart over 4 tot 7 uur heb ik nog geprobeerd m’n ogen dicht te doen maar helaas lukte het niet. Ik besloot lekker te gaan douche en ondertussen was Elise ook wakker, een collega die ook mee was maar waar ik nog niet eerder mee gevlogen had (alhoewel niet een vlucht met een layover) maar die ik wel al voor deze vlucht kende, wat het dus super leuk maakte om eindelijk eens samen te vliegen! Om 08:00 uur zaten we lekker aan het ontbijt en zo druppelde er steeds meer collega’s van de crew bij. Rond de klok van 10 lagen we heerlijk aan het water, aan de Infinity Pool!
Even lekker weg bakken in de zon. Ik met m’n domme kop weer natuurlijk, had een bijna leeg flesje zonnebrand factor 30 mee. Met die zon boven de Antillen en mijn huistype is dat niet echt slim… Knal en knalrood was ik! Rond 14:00 uur trok ik het ook niet meer en besloot ik lekker naar m’n kamer te gaan en nog even te rusten voor de terug vlucht. Om 16:15 uur begon de briefing weer en waren we klaar voor de terug vlucht!
Een layover is een layover niet als er natuurlijk geen duizenden foto’s gemaakt zijn! Ik vond Curaçao zo mooi en we hebben heel wat leuke kiekjes kunnen maken aan de kant van het zwembad. Voor de lezers onder ons die ons hotel wellicht kennen, Papagayo, heb je hier een heel leuk stukje strand bij. Helaas mochten wij daar niet komen, dus die leuke surfborden en strandhuisjes, etc. heb ik allemaal moeten missen! Wellicht iets voor de volgende keer. Zie hieronder in ieder geval die foto’s die we wel hebben kunnen maken!
Dat was um dan weer! Mijn 24-uurs stop Curaçao. Met heerlijk weer en een trillende terug vlucht stonden we binnen 10 uur vliegen weer op Amsterdam. Met een trillende terug vlucht bedoel ik dan ook dat ik het continu koud – warm – koud – warm – koud had, door de verbranding hè… Wie doet nou ook zoiets? Ja ik! Je had m’n benen, m’n rug, borst, nek, buik en armen eens moeten zien! Passagiers konden het dan ook niet laten om bij het instappen even een grapje te maken: ‘Zo lekker in de zon gelegen?’ En ‘Oh meid, wat ben je rood!’ En natuurlijk ‘Oef, volgende keer iets beter insmeren…’ Jaja, ik weer het ook wel… Ach, het was niet anders! Ik zeg altijd maar: ‘Vandaag een tomaatje, morgen een chocolaatje’. Dat was ook een antwoord wat ze van mij terugkregen 😉 & gelukkig was dat ook zo! In Nederland was het met terugkomst ook super mooi weer, dus ik had alvast een tan! Het tomaatje lag er als een chocolaatje bij hoor op het strand. Hopelijk hebben jullie er ook een beetje van kunnen genieten!
Ik kijk in ieder geval nu alweer heel erg uit naar m’n volgende stopje want het was eigenlijk veelte kort!
Ik schrijf jullie snel weer.
Liefs,
Demi Bonita
Wat een gemis! Ik zou ook wel even naar Curacao willen, zo lekker daar. Geniet er nog van meid!